Tineke: Life as I know it

iemand vroeg me ooit om te beschrijven hoe ik me voel als ik loop elke dag anders, zei ik. Vandaag voelde lopen als vliegen, voelde lopen als verzet met een onweerstaanbare drang om sneller te gaan. geen doelen in mijn hoofd, geen wedstrijden die ik absoluut wil doen gewoon de ene voet voor de ander, knieën omhoog en sprinten bij elke heuvel die ik tegenkom Dat was lopen vandaag. en morgen zie ik dan wel weer.

Do one thing every day that scares you Wat doet een mens op een regenachtige, ijskoude zondag in november? Juist, de  survival run in brugge. Het idee kwam niet van mij, alhoewel ik wel volmondig "ja" heb gezegd toen mijn zus en nicht vroegen om mee te doen. Af en toe iets doen waar je bang voor bent, het doet je hart sneller slaan... En het heeft overuren gedaan, dat hart van mij :-) Ik dacht dat ik het al kende, aangezien ik in mei de spartacus run liep... Maar we moeten er eerlijk in zijn, de spartacus run was een mietje, een sissie, een looserke tegenover deze hindernissenloop. Ter vergelijking: spartacus 10 hindernissen op 10 km; survival run: 40 hindernissen op 12 km.  En wat voor een hindernissen.... Het is duidelijk een professionele club die dit organiseert. De hindernissen zijn stuk voor stuk spectaculair. Ik kwam armkracht en techniek tekort, waar ik zeker op zal trainen voor volgend jaar. Ik liep gelukkig de koppelrun zodat je elkaar mag helpen en sommi