in een ander licht.
Alles voelt anders in een ander licht.... Zoals die 6 km van gisteren. Na een inactiviteit van 3 weken, 6 km zonder pijn kunnen lopen lijkt alsof je zweeft, maar dan met heel veel moeite natuurlijk (caroline en ik liepen te zuchten terwijl natuurtalent shirley maar bleef kletsen). Het is alsof je dan pas echt kan waarderen hoe het voelt om te lopen zonder pijn. En of het dan 6 km is of een marathon, dat maakt ineens helemaal niet meer uit. Als ik maar kan lopen. En zo gaat het ook met liefhebben. Ik ben er eentje, een liefhebber. Ik heb mensen lief op een manier die ik nooit had gekend. In het licht van verlies van liefde leert men veel andere liefdes kennen die je voordien niet zag. Dus dank je, iedereen die ik mag liefhebben. Het is een voorrecht om het te mogen en te blijven kunnen. Ik weet nu dat ik eeuwig en altijd zal graag zien. En daarom, om zeker niet onder te doen voor de trend van deze blog, die meliger en meliger dreigt te worden: dit liedje is voor iedereen die ik